The last dance

Beni Castanera wil de allerbeste voetbalmakelaar worden die er is. Hij jaagt dag en nacht zijn droom na. Ooit zal hij het talent vinden dat hem steenrijk maakt. Intussen moet alles wijken voor zijn ambitie, in de eerste plaats zijn gezin. In 1995 is het eindelijk zover. Bij de matige derde divisieclub FC Zamora merkt hij plots een invaller op, Rafael “Fali” Fernández. Fali heeft alles.: een geweldige balbeheersing, teamspirit, visie,... Alleen het scoren valt tegen, wat vervelend is voor een spits. Castanera omarmt zijn nieuwe poulain en wil van hem de nieuwe George Finidi maken. Ze vinden elkaar en het lukt. De transfers hogerop zijn een succes. Tijd voor de laatste stap. De voetbalmakelaar slaagt erin om Fali in de kijker te werken van Real Madrid. 2022. Bitterheid, te weinig talent en koppigheid hebben ervoor gezorgd dat Beni Castanera’s leven is ontspoord. Hij besluit zijn kloten bij elkaar te rapen, en zich nog eenmaal te gooien voor zijn allerlaatste kunstje. Zijn last dance.

Oude Beloften is een voetbalstrip pur sang, maar dan eentje quasi zonder voetbal. Dit is het verhaal van achter de schermen. De makelaarstactieken en -strategieën, het gekonkelfoes in de loges of de juiste etentjes, de allesoverheersende spelersstatistieken en dit allemaal doorspekt met een tsunami aan drama. Het scenario van debutant Iñaki San Román ligt duidelijk in het verlengde van zijn televisescenario’s voor diverse sitcoms, telenovelles en dramaseries. Dit is Spaans. Dit is warm. Ik mis wel wat Vlaamse nuchterheid en relativerende humor.

Gelukkig is er de input van medescenarist Alvaro Velasco. Vandaag is de Spanjaard een gerespecteerd producer en bezieler van enkele voetbalpodcasts. Interessanter is dat hij in een vorig leven communicatieverantwoordelijke was bij Real Madrid. Hierdoor wordt Oude Beloften doorspekt met anekdotes die weleens waar zouden kunnen zijn. Samen met het namedroppen van tientallen overwegend Spaanse voetballers geeft dit het scenario de nodige geloofwaardigheid. Als je echt thuis bent in het Spaanse topvoetbal, is deze strip hierdoor zelfs een koopevidentie.

De tekenaar is de voor mij onbekende Spanjaard Pedro Rodriguez, die toch al een tiental strips op de teller heeft. Zijn toegankelijke stijl ligt in het verlengde van Bruno Duhamel (Nooit, Twee Zussen,...) en Jesús Alonso Iglesias (Judee Sill, In de Geest van Gaudí,...) en oogt vlot.

Oude Beloften neemt je mee achter de schermen van het edele balspel. De combinatie van Spaans drama en nodige voetbalkennis levert een strip op die meer beklijft dan de groepsfasen van het Belgische en Nederlandse elftal op het EK.

WOUTER PORTEMAN