Alsnog een cliffhanger

Wat voorafging: Arthur, de Vliegende Aap, droomde ervan leeuwen en olifanten in het echt te zien en toen de gelegenheid zich voordeed, vertrok hij naar Congo. Jaren later verzeilen Jerom en Lambik in Kiflama op het moment dat Arthur er als een junk door de straten dwaalt, op zoek naar de laatste fles selderum aeroplanis, de meest verslavende drug ter wereld. Lambik probeert z'n broer te redden, maar Arthur beslist om een laatste keer z'n vleugels uit te slaan. Het einde van De Droom van Arthur is aangrijpend. "De slotpagina is er eentje die op ons netvlies plakt," schreef Wouter Porteman op deze site. Terecht, maar er bleven enkele vraagtekens.

En geen zorg, Rotzooi in Kiflama levert de antwoorden. Lambik overhaalt z'n vrienden om in het regenwoud naar Arthur op zoek te gaan. Ook professor Barabas sluit zich bij de expeditie aan. Thuis wordt hij belaagd omdat hij een van z'n studenten misbruikt zou hebben. Het slachtoffer is de dochter van een Congolese presidentskandidaat die van schending van mensenrechten beschuldigd wordt. Om z'n imago een boost te geven, nodigt de schurk een handelsdelegatie uit. Professor Barabas en Suske en Wiske worden per abuis voor de delegatie aanzien en komen in moeilijkheden. Met de hulp van Lambik en Jerom weet het drietal op het nippertje aan een wraakzuchtige meute te ontsnappen en verijdelen ze zonder het te beseffen een staatsgreep. Maar nog kunnen ze niet naar Arthur op zoek. Barabas ontvangt een noodkreet van een ex-collega waarvan iedereen dacht dat hij dood was. De oproep komt van een plek in de buurt en de problemen worden veroorzaakt door een dwaas die beweert dat hij de Vliegende Aap is...

Het promopraatje noemt Rotzooi in Kiflama het slotstuk van een cyclus en dat is niet overtrokken. De auteurs maken effectief komaf met de losse eindjes en sluiten voor een keer niet met iets onverwachts of schokkends af. En toch wordt de lezer met een kanjer van een cliffhanger opgezadeld. Op Facebook meldt Marc Legendre immers dat Standaard Uitgeverij beslist heeft om De Kronieken van Amoras te "modificeren". Voortaan werkt men enkel met afgeronde verhalen en instappen kan van nu af aan met om het even welk nieuw album, voorkennis is niet langer vereist. Als het de bedoeling was om de lezers nieuwsgierig naar het verdere verloop te maken, mag dit nu al een geslaagde campagne worden genoemd.

Toch schuilt er een addertje onder het gras. Spin-offs zijn een hachelijke zaak en wie er zich aan waagt, begeeft zich op verraderlijk terrein. De sterkte en originaliteit van De Kronieken van Amoras zit in de manier waarop de makers met de erfenis van Willy Vandersteen omgaan. Charel Cambré en Marc Legendre putten uit een databank die de Suske en Wiske-lezer vertrouwd is en slagen erin aan het gekende universum elementen toe te voegen die plausibel en waarschijnlijk aanvoelen. Tegelijk leggen ze verbanden, tonen schakels en vervlechtingen die tot meer dan één aha-erlebnis hebben geleid. De zesdelige Amoras-cyclus en de veertien Kronieken hebben de wereld van Suske en Wiske uitgediept en de personages versterkt. De reeks heeft een schare trouwe fans rond zich verzameld en dat is tegenwoordig niet evident. Dat men extra lezers wil aantrekken, is begrijpelijk. Niettemin zijn er voldoende redenen op te lijsten waarom oude getrouwen kunnen afhaken. Het zou niet voor het eerst zijn dat een streven naar meer, resulteert in een verlies van wat men heeft.

De Kronieken van Amoras hebben op korte tijd bestaansrecht verworven en het fraaie Rotzooi in Kiflama is daar een bewijs van. Hopelijk waakt iemand over de kwaliteiten en eigenheden van deze uitstekende spin-off.

FLO VAN DIJCK

Check ook deze reeks updates:

• Terugblik op Amoras (1/8): Onvoltooid project: prequeltrilogie op De Dolle Musketiers

• Terugblik op Amoras (2/8): De eerste schetsen

• Terugblik op Amoras (3/8): Storyboards

• Terugblik op Amoras (4/8): Coverconcept en reclamecampagne

• Terugblik op Amoras (5/8): Coverontwerpen

• Terugblik op Amoras (6/8): Postkaartenactie

• Terugblik op Amoras (7/8): Ditjes en datjes

• Terugblik op Amoras (8/8): Potloodpagina's