Vette spanningsboog

Het vorige deel, Schanulleke, was voor ons een van de beste tien strips van 2022. Daarin probeerde de knokploeg van Krimson via een tijdssprong naar 1544 tweedracht te zaaien in de utopiaanse vrijstaat Amoras onder leiding van de fel geprezen Sus Antigoon. Die plot was gewoon af. Bovendien eindigde het prachtig getekende verhaal met een knoert van een morele cliffhanger waar Willy Vandersteen zaliger dagenlang van zijn whisky zou zijn geweest. Maar het was een eerste deel. Overmand door emoties eindigden we onze bespreking van het vorige deel met een emotionele oproep naar scenarist Marc Legendre: “Beste Marc, verknal het niet in het volgende deel! Durf het niet, hé! Het is tijd om stripgeschiedenis te schrijven. Met goedbedoelde groeten, Wouter.”

Eindelijk ligt hij voor ons. De indrukwekkende, doch intrieste cover verklapt al dat Sus Antigoon naar het bodem van het vat gaat. En dat doet hij ook. De spannende verhaallijn over de tweespalt in Amoras krijgt nog een bijkomende dimensie waardoor Suskes voorvader helemaal onderuit gaat. Dit gaat diep. Bovendien voegt Legendre er nog een nieuwe morele verhaallijn aan toe. Professor Barabas heeft immers een stiekeme relatie met een van zijn jonge studentes, de steenrijke Congolese Passy Mukala. Moeiteloos houdt deze De Kronieken van Amoras de spanningsboog van het vorige deel aan. Alleen blijven we enorm op ons honger zitten. Er komt immers geen antwoord op die straffe cliffhanger van het vorige deel. Meer nog, de protagonisten Lambik en Jerom doen zelfs helemaal niet mee in dit deel. En zo heeft Legendre redelijk wat ballen hoog te houden. Lukt het hem om alles netjes af te ronden? Die prangende vraag sleuren we weer een lange periode met ons mee.

De tekeningen van Charel Cambré zijn opnieuw van een heel hoog niveau. Elke pagina is een genot voor het oog. Nergens loopt hij de kantjes ervan af. Machtige perspectieven, knap uitgewerkte decors, vinnige actie,... alles is er. En als hij toch eens een nodige praatpagina moet tekenen, laat hij het regenen of pakt hij uit met een coole pagina-indeling. Of gunt hij zijn topteam, inkter Patrick Van Oppen en inkleurder Shirow Di Rosso — ja, hij is terug! — alle ruimte om te schitteren. Grafisch is deze Amoras topklasse.

Met De Val bevindt het auteursteam van De Kronieken van Amoras zich op de top van hun kunnen. We zijn murw geslagen. Tijd om ons helemaal knock-out te slaan. Doen. Alstublieft, doen.

WOUTER PORTEMAN