Mazel (92) overleden

22 juni 2024 Overlijdens

In de nacht van 19 op 20 juni is de in Vlaanderen geboren Luc Maezelle overleden. De man werd 92 jaar. Bij oudere lezers van het weekblad Kuifje of Robbedoes is hij beslist bekend onder zijn pseudoniem Mazel. Hieronder delen we het persbericht van Dupuis, een van zijn uitgevers, aangevuld met eigen informatie.

"Luc Maezelle, geboren op 27 juni 1931 in Herentals, België, bracht zijn jeugd door omringd door de avonturenromans van Jules Verne en Alexandre Dumas die zijn vader hem 's avonds voorlas.

Als bewonderaar van Jijé en diens Blondie en Blinkie, gaf Mazel toe dat het Morris was — wiens gevoel voor vertelling hij prees — die hem inspireerde om striptekenaar te worden. Hij tekende in het geheim sinds zijn elfde, maar toen hij zich inschreef aan het Sint-Lucasinstituut, was dat om architectuur te studeren op aanraden van zijn ouders. Nadat hij was afgestudeerd als architect, bouwde hij huizen en besteedde hij zijn vrije tijd aan het ontwerpen van decors voor verschillende toneelstukken.

Toen hij in het theater een jong meisje ontmoette — op wiens programma hij een schets maakte — besloot hij het stripvak in te gaan: de mooie vreemdelinge was niemand minder dan het nichtje van striptekenaar Sirius en ze moedigde hem aan zich aan te melden bij Dupuis. Het duurde een maand voordat hij zijn eerste pagina tekende...

Eind jaren 1950 tekende hij een kort verhaal van Oom Wim voor Robbedoes, voordat hij in 1960 bij Kuifje terechtkomt, waar hij een reeks korte verhalen maakt op zoek naar zijn eigen stijl: Hippoliet, de Holenmens, De Mammoet, Het Wild Zwijn en doorheen de jaren vele andere. Tussen 1963 en 1965 schreef en tekende hij de gagreeks Pimpelaar, over een vrolijke zwerver. In 1966 creëerde hij samen met scenarist Vicq de musketier Floribert waarvan een paar tiental korte verhalen en gags verscheen tot in 1968. Pan Pan gaf er in 2013 en 12015 twee Franstalige albums van uit in een gelimiteerde oplage. Hij had zijn roeping gevonden! Tegelijk publiceerde hij sporadisch in Pilote, een Franse concurrent van Kuifje en Robbedoes. Voor deze laatste startte zijn doorbraak als striptekenaar. Voor het Franse stripblad PIF koos Mazel in deze periode voor een ander pseudoniem, Mavericq, om de komische western Chacal Bill te kunnen tekenen. Hij werkte toen ook discreet samen met de studio van Greg aan de serie Les As.

In 1969 nodigde uitgever Charles Dupuis hem uit om samen te werken met Raoul Cauvin. Ze publiceerden de serie Cara en Calebas in Robbedoes, met een fantasievolle musketier en zijn wispelturige merrie. De setting van de verhalen speelt zich af in het Frankrijk van de zeventiende eeuw, met knappe gebouwen en mooie decors. Qua thematiek kunnen we Cara en Calebas makkelijk vergelijken met Slemper en Slof van Jacques Sandron en Raoul Cauvin. Zo bestaan beide duo's uit een baasje en een paard en moeten ze opdrachten uitvoeren voor de keizer, zoals iemand escorteren. Alleen spelen de verhalen van Slemper en Slof zich af in het Napoleontische tijdperk.

De reeks begon in de vorm van gags en korte verhalen. Het eerste album verscheen in 1972 in de Okay-collectie met goedkoper uitgevoerde albums waarin de eerste verhalen van jonge stripreeksen een kans kregen. Vanaf 1974 veranderde de naam van Cara en Calebas naar De Musketiers. Twee jaar later liet het duo De Musketiers even los voor de kinderlijke reeks Ramtamtam en Kierikieli, over een Tarzan-achtig jongetje en zijn gorilla, later omgedoopt in Vergeten Jungle met verhalen met wat meer horror.

Beide reeksen doofden uit in Robbedoes. Van De Musketiers verscheen in 1984 een langer avonturenverhaal in de collectie Jeugdzonden van Dupuis. Een nieuwe versie, minder komisch van opzet, nam Mazel in de jaren 1990 alleen voor zijn rekening. Dat leidde naar vier albums voordat de reeks werd stopgezet. Arcadia bracht daarna nog drie albums uit in 2008, 2009 en 2016 met in album onuitgegeven verhalen uit de vroegere periode met Cauvin. In 2013 en 2014 gaf Dupuis alles uit in drie fraaie integrales. Van Ramtamtam en Kierikilie /Vergeten Jungle verschenen tussen 1979 en 1987 tien albums bij Dupuis. Arcadia voegde daar in 2011 een elfde deel aan toe. Ook deze reeks kende enkel in het Frans een integrale uitvoering in twee dikke integrales.

Ook nog voor Robbedoes tekende Mazel vanaf 1981 met scenarist Gérald Frydman twee westernverhalen van Jessie Jane. Ook daarvan bestaat een Franse integrale. Arcadia gaf in 2013 het eerste album uit nadat Farao enkel het tweede had uitgegeven in 1989 in de collectie Te Gek.

Na het verdwijnen van De Musketiers volgde er opnieuw een samenwerking met Cauvin, nu voor de gagreeks De Paparazzi, over een stel keiharde reporters-fotografen die de tegenslagen opstapelen, tot groot plezier van het publiek. Na tien albums tot in 2004 verdwijnt ook deze stripreeks uit de catalogus van Dupuis.

Mazel was ook de volledige auteur van het soft-erotische La Première Femme de Barbe Bleue voor P&T Productions (1997). Daarna kiest hij voor zijn pensioen en gaat voornamelijk schilderen.

Onze gedachten gaan uit naar zijn familie en vrienden: zijn dochter Colette, zijn zoon Guy, zijn kleindochter Joy (de naam die Mazel gebruikte voor zijn heldin in De Paparazzi) en zijn kleindochter Maya, evenals zijn vrouw Évelyne."

De Franstalige integrales van Mazel bij Dupuis zie je hieronder bij elkaar.

© foto: Daniel Fouss