Dargaud in november en december 2024

"Baba is woedend om het lot van de gevluchte slaven en verlaat onverwacht de Zwarte Havik om bij de voortvluchtigen te gaan wonen. Dan biedt Peet piraat Roodbaard een verachtelijke deal aan: Roodbaard moet hem helpen het eiland te vinden waar Baba naartoe is gevlucht en daar de negmarrons gevangennemen. In ruil daarvoor zal hij de dochter van Erik en Concha, die hij net heeft ontvoerd, ongedeerd vrijlaten. Roodbaard en Erik moeten de deal wel aanvaarden en spelen een bijzonder riskant dubbelspel..."

De zevende cyclus van De Werelden van Aldebaran is opnieuw voorzien als een vijfdelige cyclus.

"Manon en Kim bevinden zich nog altijd op Bellatrix, de ‘primitieve’ planeet waarop ze zijn geïnfiltreerd. Ze proberen hun missie te voltooien en de planeet te redden van het dreigende obscurantisme. Terwijl ze denken dat zij de enigen zijn die al over geavanceerde technologie beschikken, ontdekken ze een vijandige, buitenaardse aanwezigheid. In de ruimte eist een vloot van de Arctaroden, een vreemd en technisch geavanceerd volk, een onmiddellijk einde aan het contact tussen de twee aardbewoners en de rest van het team van project-Bellatrix. Voor de Avaranten is het een hoogst verontrustende eis..."

"In een vliegtuig dat richting Moskou vliegt, vertelt Boris — een oude bekende van XIII, van zijn tijd in Cuba — over een oude missie waar XIII zich niets meer van herinnert. Door het geheugen van Jason Mac Lane te stimuleren, hoopt de Rus de locatie te achterhalen van een bewijsstuk voor een oud complot, om zo zijn eigen carrière nieuw leven in te blazen. Maar XIII herinnert zich — uiteraard — niets. Meteen nadat hij is geland in Moskou, wordt XIII gekidnapt door een bende motorrijders onder leiding van Nina, die werkt voor de FSB en betrokken was bij diezelfde missie van XIII. Zij heeft een deal voor XIII... waardoor Carrington de Amerikaanse presidentsverkiezingen kan winnen en er eindelijk een ontspanningsklimaat kan ontstaan tussen de twee oudste vijanden op het internationale politieke toneel... Maar welke kant zal XIII uiteindelijk kiezen?"

Enrico Marini's reeks loopt na dit zevende, extra dikke deel nog verder. In 2025 volgt deel 8. In 2026 volgt een eigen verhaal van De Schorpioen dat hij zelf ook tekent. Dat one-shot staat dus los van de reeks die nu door Luigi Critoni en Stephen Desberg wordt gemaakt.

"Onder het bewind van Tiberius blijven Romeinen en Germanen een verwoestende oorlog uitvechten. Marcus is nog steeds op zoek naar zijn zoon, die gegijzeld wordt door de barbaren, en sluit zich aan bij de Romeinse troepen onder leiding van Germanicus. Hij heeft nog maar één obsessie: wraak nemen op de man die hij ooit als zijn broer beschouwde. Arminius streeft intussen zijn koninklijke ambities na. Maar zijn die wel verenigbaar met een gezinsleven? Thusnelda zou weleens kunnen bevallen van zijn erfgenaam. Voor de eerste keer is het Arminius die alles dreigt te verliezen... Zal hij, ver van huis en in de strijd, in staat zijn om zijn familie te beschermen tegen de toorn van degenen die hij heeft verraden?"

Lady O'Mara is het 64 pagina's tellende deel 4 in de cyclus De Sudenna's van de fantasyreeks De Klaagzang van de Verloren Gewesten. Het is de voorlaatste bijdrage van Nederlander Paul Teng aan de reeks van Jean Dufaux. De cyclus vroeg om meer en die verlenging verkreeg Dufaux. Daarom zal de cyclus bij hoge uitzondering in de complete reeks vijf delen in plaats van vier tellen. Het afsluitende deel van De Sudenna's zou dan in 2025 moeten verschijnen. 

"Het gerucht verspreidt zich als een lopend vuurtje: Sioban is terug... Sioban, die wordt onthaald door haar moeder, koningin Lady O’Mary, verneemt dat er clans in opstand komen tegen het gezag van de Witte Wolven. De opstand wordt bovendien geleid door haar nicht, de boosaardige Aylissa. Zij heeft één obsessie: de troon heroveren. Dat betekent dat ze haar eigen familie, de Sudenna's moet aanvallen... Maar hoe kan Aylissa de clans die de Witte Wolven nog wel steunen, voor haar zaak winnen? Haar boosaardige schoonheid lijkt in elk geval niet te volstaan..."

"Deze zomer is Montcœur zo droog als wat. De hitte is zo extreem dat je de bodem van de vijver kunt zien! Ongezien. Maar Sophie zal sowieso een feestje organiseren voor 60 jaar theater ‘De wolf in onderbroek’. Tijd om in herinneringen te duiken en wat oude foto’s af te stoffen. Want ‘De wolf in onderbroek’ is een begrip, daar in de wijde omgeving. Natuurlijk komt Pierrot langs, maar... ligt het aan de hitte? De ouwe anarchist krijgt een heuse geloofscrisis zodra hij in het dorp aankomt. De geradicaliseerden van bar La Chope treffen hem aan in de kerk, waar hij op zijn knieën voor het kruis zit. Voor de groep is het duidelijk: Pierrot heeft niet lang meer te leven. Intussen waagt er een tachtigjarige zich aan Mixed Martial Arts. Iedereen vreest het ergste, en terecht."

Net zoals alle vorige cyclussen in de reeks De Werelden van Aldebaran krijgt nu ook de driedelige cyclus Terug naar Aldebaran een integraal hardcoverjasje toegemeten. Intussen loopt de zevende cyclus Bellatrix.

"Kim keert samen met haar dochter Lynn terug naar Aldebaran. Ze beseft dat ze intussen een beroemdheid is op de planeet. Haar nieuwe opdracht als afgezante bij de mensen van een buitenaards volk brengt ook nieuwe verantwoordelijkheden met zich mee. Zo moet ze een groepje wetenschappers begeleiden die diep in het woud een expeditie ondernemen naar een kubus die een quantum gate verbergt. Net dan ontmoet ze Manon, een overlevende. Kim neemt haar op in haar team..."

Na maar liefst zesentwintig jaar komt er een einde aan Op Zoek naar de Tijdvogel - Voor de Zoektocht, de prequelreeks op de vierdelige fantasyreeks van Régis Loisel en Serge Le Tendre die in de jaren 1980 furore maakte. Deel 8 draagt de titel Het Omegon en is getekend door Vincent Mallié, bekend van De Grote Dode. Het is zijn derde bijdrage aan de reeks nadat Dominique Lidwine deel 1 tekende, Mohamed Aouamri deel 2 en hijzelf de delen 3 en 4. Mallié werd opgevolgd door David Etien voor de delen 5, 6 en 7. Loisel en Le Tendre schreven samen het scenario.

Hieronder kan je de korte inhoud van het album lezen. Na dit slot is het de bedoeling dat er nog een sequel op de oorspronkelijke reeks Op Zoek naar de Tijdvogel verschijnt. Dat zou Loisel zelf weer willen tekenen.

"Prins Bodias heeft eindelijk de ideale plek gevonden om het heilige zaad te planten dat Bolster, Mara, Bulrog en Kryll hebben gevonden. Hij denkt aan het Omegon, het mythische gerechtshof van de Oude Goden, in de verre Landen van Verwoesting. Op hetzelfde moment ontdekt Kryll dat Mara zwanger is van Bolster en dat ze dat geheim wil houden tot het einde van hun zoektocht. Ondanks haar toestand blijft de prinses dus vastberaden om met de troep mee te reizen tijdens hun laatste missie en er alles aan te doen om Akbar te behoeden voor de dreiging van de Orde van het Teken."

In 2020 schreef de Britse auteur Adam Roberts de sf-novelle The Compelled met illustraties van François Schuiten. Onder de titel Drang verschijnt de geïllustreerde novelle nu ook in het Nederlands en Frans. Schuiten maakte er nieuwe illustraties voor die bij de oudere komen te staan. Roberts is de schrijver van onder meer Salt, Gradisil, Yellow Blue Tibia en Jack Glass. Eerder in 2024 publiceerde hij nog Lake of Darkness.

"‘Overal zag je deze nieuwe bouwwerken, klein en groot, breed en hoog; monolieten, koepels en sferen gebouwd door Verplichting, trots torenend boven de weilanden als de letters van een onuitgegeven tekst, kolossaal en ondoordringbaar.’ Enige tijd geleden veranderde het menselijk gedrag bijna onopvallend. Mannen en vrouwen zonder een duidelijke band met elkaar begonnen alledaagse voorwerpen naar specifieke locaties te verplaatsen, gedreven door een gevoel van verplichting dat onmogelijk te weerstaan leek. Van enkele tientallen individuen in het begin, is hun aantal toegenomen tot duizenden over de hele wereld, druk doende om te reageren op dit vreemde gebod, waarvan de oorzaak nog totaal onbekend is. Sommige voorwerpen lijken volkomen onschuldig, zoals een oud model telefoon of de gedeukte dop van een bierflesje, maar andere zijn veel complexer en verbijsterender: de turbine van een experimentele straalmotor of de processor van een supercomputer. Degenen die zich verplicht voelen om al deze voorwerpen te vervoeren, stapelen ze niet gewoon op als afval wanneer ze op hun bestemming aankomen. De Obliged zijn in staat om deze ongerelateerde elementen met elkaar te verbinden als stukjes van een driedimensionale legpuzzel. De structuren die ze ontwerpen lijken een mechanisch en technologisch potentieel te hebben dat bedoeld is om een doel te dienen. Maar... waarvoor?"