“Laatste" strippublicatie van Paul Geerts

22 augustus 2024 Vooruitblikken

De krant De Morgen biedt vandaag een mooie binnencover van de rubriek Het vrije leven met voormalig Suske en Wiske-auteur Paul Geerts als knipogend Wiske en een interview van 2 pagina's over wat zijn laatste strippublicatie zou moeten zijn. Voorwaardelijke wijs, want hoewel uitgeverij Pear Productions communiceert dat Het Monsterbos niet alleen het laatste avontuur van Mo, Jade en Plakapong is, het zou ook Paul Geerts' laatste strip zijn die binnenkort verschijnt. In De Morgen weerlegt de stripmaker dat meteen met een "Heel misschien heb ik nog één laatste verhaal van Mo, Jade en Plakapong in mij".

In ieder geval is Het Monsterbos deel 12 in de reeks met deels geïllustreerde en deels als strip vertelde verhalen over de Vietnamese tweeling Mo en Jade en het eigenwijze draakje Plakapong. Paul Geerts startte ermee in 2005. De Hemelboom raakte toen uitgegeven in zijn rijkelijk geïllustreerde biografie. In 2007 verscheen het als een afzonderlijk album, in de loop van de jaren gevolgd door in totaal een dozijn titels. De albums verschijnen in hardcover op een kleiner formaat dan een gangbaar album, ze tellen 104 pagina's en kosten 12,50 euro.

De inhoud van Het Monsterbos: "Mo en Jade hebben een baan als park-rangers bij de Hemelboom. Hun vriendje, het draakje Plakapong, werkt in hetzelfde park als chef-kok. Ze hebben op hun jonge leeftijd al meer avonturen beleefd dan de meeste mensen in hun hele leven. Ze hebben gevochten met gangsters, door heel Zuidoost-Azië gezworven, een bende dierensmokkelaars opgerold en nog veel meer. Tijd om het wat rustiger aan te doen. Maar ja, als je een opdracht krijgt van Lotus, de hemelse fluitspeelster, kun je gewoon niet weigeren. Zo begint een spannend nieuw avontuur van Mo, Jade en Plakapong, waarin ze oog in oog komen te staan met de meest afschuwelijke monsters."

Paul Geerts is inmiddels 87 jaar en reisde de wereld rond. Die reisavonturen zijn altijd van pas gekomen voor Suske en Wiske, later ook voor De Avonturen van Mo, Jade en Plakapong. Deze laatste is geen verkoophit. Het is zelfs niet overal te koop, laat staan te vinden of te bestellen. Volgens Geerts wou Standaard Uitgeverij het niet uitgeven, waardoor hij een andere uitgever moest vinden.

Geerts is sinds 2002 niet langer de auteur van Suske en Wiske omdat hij toen aan de kant werd geschoven. De toedracht daarvoor kan je uitgebreid in het interview van Geert De Weyer lezen. Toen hij de reeks dertig jaar eerder had overgenomen raakten van de reeks van Willy Vandersteen zo'n 100.000 exemplaren per album verkocht. Mede dankzij de poppenkastreeks van Wies Andersen en sterk doorgedreven marketing steeg de oplage onder Paul Geerts naar een torenhoge 400.000 exemplaren. Die topoplages zijn daarna nooit meer behaald, op het bijzondere De Parel in de Lotusbloem na dat met z'n gouden cover ter ere van Vandersteen een oplage van 600.000 exemplaren kende. Bij zijn afscheid schommelde de oplage volgens het interview in De Morgen nog rond de 300.000 exemplaren. Nog eens twintig jaar later ligt dat afhankelijk van de bron rond de 50.000 exemplaren.

Met De Preutse Prinses mocht Paul Geerts in 2020 nog eens een eenmalig hommagealbum van Suske en Wiske maken. Hij erkent zelf dat het niet zijn beste album was. "Ze overvielen me ermee. Ik vond het een leuk idee, maar ik merkte dat ik er te lang uit was", geeft hij als uitleg. In maart 2024 kreeg hij met een dwingende brief van Standaard Uitgeverij, hoogstwaarschijnlijk in opdracht van de erven-Vandersteen, te lezen dat hij niet langer Suske en Wiske-albums mocht signeren (tegen betaling). Over de huidige albums is hij helemaal niet te spreken.

In het interview vertelt hij ook dat zijn baan hem zijn huwelijk heeft gekost. Dat levert onderstaande uitspraak op.

"Ik zat toen serieus in de put. Mijn vrouw Lia en ik... Willy had het opgemerkt. Hij nodigde me uit in de villa. 'Whisky, Paul? Sigaret?' Tot hij plots zei dat ik er als een geslagen hond bij liep. Hij merkte het ook aan mijn verhalen. Lambik en Sidonia hadden altijd ruzie. Hij vroeg hoeveel voorsprong ik had op de verhalen. Genoeg om er tussenuit te gaan, wist hij, en hij stuurde me samen met zijn zoon Alex op zijn kosten naar Florida, naar Disneyland en de Everglades. Ik mocht niet alleen zijn, dan zou ik maar blijven malen. Ik had volgens hem de verantwoordelijkheid nodig over iemand anders. (lacht) Mijn scheiding lag voor een groot stuk aan mezelf. Als iedereen ging slapen, moest ik nog uren doorwerken. 's Zaterdags moest ik overal signeren. Dat werd Lia te veel. Ik was getrouwd met mijn werk. We zijn de beste vrienden nu, maar toen... Mijn vrouw trok enkele keren achter mijn rug naar Willy om te klagen dat ik te veel werkte. 'Ik heb haar gezegd dat jij straks alles in handen gaat krijgen, maar ze snapt het niet goed', vertelde hij me dan achteraf. (Even stil) Weet je, mijn werk is de enige bruid die me nooit heeft teleurgesteld. Aan de andere kant had mijn vrouw absoluut gelijk."

Je kan het volledige interview met Paul Geerts hier lezen op de website van De Morgen.