Geloven in karma

Recycle & Deloos is een begrip. De firma heeft zich gespecialiseerd in het recycleren van overledenen en hen ook na hun dood te laten bijdragen aan het Bruto Nationaal Geluk van de overlevenden. Klantendienstmedewerker Charlie is de beste in zijn vak. Hij speelt perfect in op de noden van de partner en kan zo elk lichaam nuttig recyclen. Een compostbowl om een boompje eruit te laten groeien, een viskoffer of zelfs bowlingbal,... zijn creativiteit kent geen grenzen. De altijd gelukkige Charlie is het eeuwige zonnetje op zijn werk. Zijn omgeving is iets minder enthousiast, alhoewel de centrale computer Big Brother-gewijs iedereen in de gaten houdt en ze stuurt met motivationele huil-, lach- en gezondheidssessies. Wie flink zijn best doet, verdient als beloning zelfs extra virtuele vrienden - op het sociale netwerkplatform. Alles loopt prima voor Charlie tot hij op een dag een telefoontje krijgt van een jongetje dat hem vraagt wat er met de ziel van zijn mama is gebeurd. Voor de eerste keer in zijn leven weet Charlie niet wat te antwoorden. Zijn collega’s kijken hem vreemd aan, want zij hebben hiervoor allemaal een religieus opvangnet. Charlie wil echter niet zomaar in iets geloven. Hij besluit op onderzoek te gaan in Recycle & Deloos om te weten wat er met de zielen van de gerecycleerde lichamen gebeurt.

Soms ben je direct verkocht om een strip te kopen. Een lieve, superkleurrijke cover in verschillende stijlen, een heel uitnodigende tekst op de achterflap en een mooie uitgave. Bingo. Zo moet het. Zo hoort het. Gezwind begon ik te lezen. Het verhaal start als een lauwe Big Brother-strip zonder echt pijn te doen, zoals pakweg S.O.S. Geluk of Urban. Bovendien overtuigde de hoofdfiguur Charlie me helemaal niet. Dat vastgebeitelde glimlachje en die grote mangaogen zonder pupillen maakten dat ik geen connectie met en dus ook geen sympathie voor de jongeman kreeg. Nochtans sprak de grafiek van de nevenfiguren en hun cynische omgeving me wel onmiddellijk aan. Tja.

Gelukkig is het verhaal van Kid Toussaint (Holly Ann, Animal Jack, Notorious Circus,...) heel vlot geschreven met voldoende weerhaakjes en bleef ik bij de les. Als Charlie zijn gecontroleerde paden verlaat, schiet het verhaal pas echt uit zijn startblokken. Toussaint speelt steeds meer met (grafisch) vastgeroeste instituten als hemel en hel, reïncarnatie, karma en andere geloofskwesties. Ja, dit is wel leuk en goed gevonden. En als Aurélie Guarino haar waterverfkleurtjes bovenhaalt, wordt het helemaal feest. Ondanks het onvoldoende uitgewerkte Big Brother-sfeertje en het grafisch zwakke hoofdpersonage is dit een heel toffe strip die ik met veel plezier heb gelezen. Terecht vertaald.   

Ik was op zoek naar een strip die me eens echt kon losrukken uit mijn besognes. Iets waar ik mezelf een halfuurtje volledig in kon verliezen. De Levens van Charlie kon me initieel niet bekoren en ik wou de strip al wegleggen. Iets anders proberen. Uiteindelijk slorpten het verhaal en de tekeningen me toch helemaal op en was ik eventjes op legale wijze van de wereld. Soms ben je op zoek naar iets wat je al hebt gevonden. Karma is een strip.

WOUTER PORTEMAN