Taart en een naakt meisje voor Jean Roba

Toen Yvan Delporte hoofdredacteur van het weekblad Spirou (Robbedoes) was, konden de lezers en zijn collega's zich aan het gekste verwachten. Het waren hoogdagen in de jaren 1950 en 1960 toen elk intitiatief of wedstrijd vele duizenden deelnames opleverde.

Op een keer kwam Delporte op het idee om een koe cadeau te geven. Dat is al vaak uitgelegd aan de hand van de gags van Guust Flater die toen verschenen en waarin een koe op de redactie terechtkwam. Het leidde zogezegd tot het ontslag van Guust waarop zevenduizend lezers in de pen kropen om te eisen dat Guust weer in dienst kwam. Sommige brieven waren ongelofelijk grof tegenover uitgever Charles Dupuis.

André Franquin daarover: "Ik wist niet wat ik had veroorzaakt!" En Charles' zoon Jean-Luc wist ook nog het volgende over die wedstrijd te vertellen: "Op een avond kwam mijn vader thuis en zei hij: 'Ik denk dat ik me weer in de luren heb laten leggen door Rosy, Delporte en zijn hele bende. Weten jullie wat ze me nu hebben gevraagd? Om een koe naar de redactie te laten komen. Rosy zei me dat het een ongelofelijke publiciteitsstunt zou zijn waar men nog lang na mijn dood over zou spreken.' Mijn moeder vroeg hem dan: 'Charles, je hebt toch nee gezegd?' Mijn vader zweeg en begon zijn soep te eten." De redactie heeft trouwens ook nog het bezoek gehad van een leeuwenwelp en een aapje.

Op de foto bij dit artikel zie je echter geen koe staan. Je ziet wel Jean Roba, de auteur van Bollie & Billie, die een taart in ontvangst neemt van een naakte dame. Ook daar ging een heel verhaal aan vooraf.

Charles Dupuis wou steeds zelf de uitslag van het jaarlijkse referendum voor populairste strips aan de tekenaars bekendmaken. Delporte: "Dat jaar zei hij, vóór hij de winnaar bekendmaakte: 'Wat vinden jullie ervan dat degene die het hoogste aantal stemmen behaalde iets cadeau moet geven aan zijn collega's?' Daarop zei Roba: 'Ja, ja! Franquin is nu al jaren de eerste in het referendum! Hij moet ons maar een grote taart met een meisje erin, zoals in de strips van Lucky Luke, trakteren!' Het was beslist, iedereen riep: 'Franquin, een taart! Franquin, een taart" En toen maakte meneer Dupuis schalks de winnaar bekend: 'Heren, dit jaar is Roba de winnaar!' Vanaf die dag, wanneer ze hem tegenkwamen, vielen alle tekenaars Roba lastig met de vraag: 'En, Roba, je taart?' Maar na een jaar of twee was ik het zelf beu en zei: 'Roba, als je wil, organiseer ik een feest voor jou en jouw taart!' En uiteindelijk, op een mooie dag, ontving de hele ploeg, meneer Dupuis voorop, een uitnodiging zonder verdere details van Roba voor een surprise party in het cultureel centrum van Brussel... Roba kwam op het podium om de clou van het feest te onthullen en twee kerels kwamen tevoorschijn terwijl ze de bewuste taart droegen. Toen het meisje daarin lachend haar hoofd liet zien, volgde een daverend applaus. Maar ik benadruk dat ze niet tot het einde van het feest is gebleven om de echtgenotes van de vrienden niet kwaad te maken."

Bron: Yvan Delporte, Rédacteur en Chef, Dupuis, 2009