Meer. Meer. Meer.

Montana, 2007. In de verhoorkamer wacht een opvallend getatoeëerde gevangene tot een zoveelste psychologe hem komt ondervragen. Hij bekent onmiddellijk: “Ja, ik ben een moordenaar. Ik verdien het om schuldig bevonden te worden.” Ontkennen had ook weinig zin. Toen de voormalige politieman gearresteerd werd, zat hij onder het bloed naast zijn partner in crime. De man had immers zijn vrouw vermoord. Case closed. De psychologe geeft niet af. Niemand kan immers veroordeeld worden zonder psychologisch verslag en ze slaagt erin om de sfinx te laten praten.

No Body is een intrigerende thriller waarbij je al snel naar het puntje van je stoel schuift. Scenariogewijs heeft deze vierdelige cyclus (er volgt hierna nog een tweede seizoen) dezelfde opbouw als de beste strip van deze eeuw, Blast. Alleen is No Body een stuk klassieker. De gevangene die zichzelf als een instrument ziet, een nobody, vertelt in dit deel over het Amerika van eind jaren 1960. Hippies, Vietnam, Martin Luther King,... en de andere platgetreden klassiekers leiden ons eerder verrassend naar een plot waar we echt wel alles over willen weten. Christian De Metter (Shutter Island, Emma,...) is bovendien zo slim om zijn fictief verhaal te doorspekken met ware feiten, zoals Cointelpro, het plan Northwoods en een optreden van The Doors.

De Fransman is vooral een begenadigd tekenaar. Hyperrealistische, fragiele potloodschetsen worden onuitgegomd ingekleurd. Dit is geen Photoshoprealisme. Dit is echt. Ja, ik ben fan. De Metter maakt het zich nochtans niet gemakkelijk. Een ondervraging met twee mensen in een kleine ruimte biedt niet echt de kans tot uitdagend camerawerk, maar versterkt wel de impact van de dialogen. Gelukkig neemt hij ons via de flashbacks buiten de gevangenismuren. Het blijft boeien!

No Body is een prima getekende en rigoreus gedocumenteerde misdaadthriller die voorlopig wat platgetreden paden bewandelt. Desondanks zit ik op het puntje van mijn stoel. En als ik de lovende forumreacties van onze zuiderburen mag geloven, kunnen de drie andere delen niet snel genoeg uitgebracht worden. Zeker op te volgen.

WOUTER PORTEMAN