Goede bedoelingen

Het valt niet te ontkennen, Galaxa heeft in de vorige delen het een en ander op haar bord gekregen: de Draco Proelium, een strafkamp, er werd zelfs een premie op haar hoofd gezet. Nu keert het tij. Wanneer Galaxa in Dryadalis door Andromeda wordt ontvangen, wordt ze tot Eerste Zonnedame benoemd. Bovendien kan ze capitan van Andromeda's Lijfwacht worden, als ze eerst de huidige capitan in een balspel verslaat. Galaxa kent het spel niet, maar met een slimmigheidje behaalt ze de overwinning en wordt tevens Andromeda's raadgeefster en afgevaardigde op de Elfenraad. Toch is het glashelder dat de gedachtenis aan Kammon haar geluk overschaduwt. Andromeda geeft Galaxa daarom een portie verrefaux, een middel tegen depressies. Galaxa voelt zich gelijk beter en in haar dromen ziet ze Kayna, maar ook Kammon terug. Wanneer de drug uitgewerkt is, zadelt hij haar met de vreselijkste hoofdpijnen op, blijkt meer verrefaux de enige remedie en raakt Galaxa verslaafd. Vervolgens verschijnt Frayozir in Dryadalis. Hij heeft in opdracht van Bahaal, Tintor op de aarde verstopt en beweert dat hij Galaxa kan helpen. Snel wordt duidelijk dat hij een eigen agenda heeft, waardoor Galaxa en Andromeda pal tegenover mekaar komen te staan. Terwijl Bahaals troepen naar Dryadalis onderweg zijn, begint een genadeloze tweekamp tussen beide stoutmoedige vrouwen. Galaxa is een schim van zichzelf en kansloos...

Gevangen in Waanzin is het sluitstuk van wat in 2022 "de spin-offserie van het jaar" werd genoemd en aan alles is te zien dat ook dit album, net als de vorige vijf, barstensvol goede bedoelingen steekt. Als kers op de taart krijg je er een knappe poster bij die het potentieel van de reeks dik in de verf zet. En toch eindigt hiermee de rit voor Romano Molenaar, Peter Van Gucht en Shirow Di Rosso. Goede bedoelingen alleen bleken ontoereikend om een klapper te creëren. Beweren dat Standaard Uitgeverij er vroegtijdig de stekker uittrekt en de reeks de kans niet kreeg om te groeien, is evenwel flauwekul.

De behoudsgezindheid van stijfkoppige fanaten is altijd een lastige hindernis voor wie zich bestaande stripfiguren toe-eigent, maar in het geval van Galaxa hebben de makers zichzelf de das omgedaan. Van de welgevormde Senta Berger, die ooit model voor Galaxa stond, een spichtige, kortharige spring-in-'t-veld zonder tieten maken, was een misrekening. Niet voor niets weerklonk een zucht van opluchting toen de zelfbenoemde schatbewaarders van De Rode Ridder te horen kregen dat ze aan het eind van dit deel eindelijk een Galaxa te zien zouden krijgen zoals ze door haar schepper, Karel Biddeloo, bedoeld was: een seksbom met geprononceerde vrouwelijke vormen en golvende lokken.

Peter Van Gucht bedacht weliswaar een degelijke story die Romano Molenaar virtuoos in beeld bracht en Shirow di Rosso keurig inkleurde. Helaas vergat men om met de features van het hoofdpersonage rekening te houden. Minstens Molenaar moet toch meer dan eens gedacht hebben dat hij een avontuur van Roodhaar aan het tekenen was? Van Gucht speelde opvallend leentjebuur bij astronaut Storm en diens sidekick, tot het vervelende aan alles gekunstelde namen-geven toe, waardoor de fee van het licht nooit uit de verf kwam en onherkenbaar bleef. Of was het een bewuste keuze van het team om op afstand van het uitgangspunt te blijven? In 2017 deden Lectrr en Stedho het hen voor met het niet onverdienstelijke Red Rider. Een ingenieuze plot, magnifieke tekeningen, schitterende kleuren, maar Red Rider had enkel in de verte iets met het origineel te maken. Waarom er in de promotie voor zowel Red Rider als Galaxa dan toch de nadruk op leggen?

Van Gucht kondigde aan dat hij veel van de ideeën die hij nog voor Galaxa heeft liggen, in De Rode Ridder zal verwerken. Is het niet verstandiger om ze als mogelijke scenario's aan de uitgever van Roodhaar te presenteren? Die reeks zou er beslist bij winnen en Molenaar en Van Gucht zijn intussen gewend om samen te werken. Want al met al vormen de zes albums van Galaxa een eervolle poging om meer uit een klassieke reeks te halen. Maar wie zich aan een spin-off waagt, moet voor ogen houden welke de valkuilen zijn. Zo niet eindigt het te vroeg, wat voor iedereen teleurstellend is.

FLO VAN DIJCK