|
KLIK
voor andere strips van
Bojan Vukic
KLIK
voor andere strips van
Eric Corbeyran |
|
|
ELFEN 24
De Strafkolonie van Komoorth
Bojan
Vukic + Eric Corbeyran
Daedalus | 56 p. | € 9,95 (SC) • € 19,95
(HC) |
De
Messias van Elfenland |
Haarn'al
is de eerste Halfelf, de legendarische hybride. Hij leefde
op een rots en ontving dagelijks tientallen bezoekers. De
Halfelf is geen profeet, maar zijn handen bezitten genezende
krachten die mensen tot rust kunnen brengen. De introductie
van het vierentwintigste Elfen-verhaal straalt rust
uit, maar het woordje "proloog" helemaal bovenaan
doet al meteen uitschijnen dat er iets veranderde in de tussentijd.
Dat is het ook, want het verhaal wordt niet verteld door Haarn'al,
maar door Tei-Nooh, een andere Halfelf die haar voorouder
kwam redden met haar broer Orunth'al. Gedreven van hun land
tijdens de Ghoul-invasie, hebben de Halfelfen nooit de hoop
opgegeven om Trein Er'Madenn Fern, de bakermat van hun soort,
te vinden. Om dit te bereiken, besluiten de dappere Tei-Nooh
en haar broer Orunth'Al op zoek te gaan naar de allereerste
geborene van de Halfelfen. Dat doen ze in de overtuiging dat
hij hen als een Messias naar het Beloofde Land zal leiden
en andere Halfelfen zal aanzetten om zich bij hen aan te sluiten.
Dit vierentwintigste opus van de Elfen-saga laat
je het vaak noodlottige lot ontdekken dat de Halfelfen is
overkomen. De twee hoofdrolspelers hebben hun deel van de
pech gehad sinds hun vroege jeugd. Tei-Nooh werd door haar
adoptieouders opgevoed als slaaf en vervolgens getraind om
te vechten tegen honden in clandestiene steekspelen, voordat
ze een gladiator werd in de arena's van de stad. Haar broer,
een paar jaar oud, werd naar een bloeddorstig klooster gestuurd
waar kennis op gelijke voet met geweld wordt onderwezen. Zelfs
gescheiden bevonden de twee zich in barre leefomstandigheden,
waar geld, bloed en geweld de sleutelwoorden waren, tot ze
elkaar op een dag in de arena onder ogen moesten komen. Die
dag markeerde hun reünie en het begin van hun zoektocht
naar de eerste Halfelfen.
Dit deel is intrinsiek verbonden met enkele vorige albums,
waarbij de uittocht van de Halfelfen centraal stond. Toch
hoef je die vorige albums niet per se gelezne te hebben om
goed te kunnen volgen. De verhalen blijven onafhankelijk leesbaar,
maar een beetje voorkennis kan uiteraard geen kwaad.
Het tekenwerk komt van Bojan Vukic, die de
landschappen fantastisch in kaart brengt en de Halfelfen vrij
menselijk tekent. Alleen de oren leiden naar het Elfelijke.
Hoewel het verhaal grafisch uitstekend in elkaar zit op het
vlak van decors, missen we bij de personages toch nog dynamiek.
Ook de vechtscènes in de arena komen statisch over,
maar dat maakt Vukic goed door extra beweging te gooien in
de oorlog met de Orks. Deel 24 van de Elfen is niet
zozeer het beste verhaal dat we lazen, maar de queeste blijft
amusant op een druilerige zaterdagvoormiddag. |
SEPPE COOLS --- december 2020 |
|